۲-۳-۲-وظایف واحدهای جرم یابی

۲-۳-۲-۱-مدیریت منابع انسانی

موفقیت در مأموریت جرم‌یابی منوط به در اختیار داشتن کارشناسان متخصص و کیفی است. تأمین تعداد کارشناسان مورد نیاز تضمین کننده انجام به موقع آزمایش‌های جرم‌یابی، سـطح تجربه و تخصص آنان تعیین کننده میزان اعتبار گزارش‌های جرم‌یابی و ویژگی‌های کارکنان نیز بیانگر چگونگی انجام وظایف و روبرو شدن با فشارهای ناشی از محیط کار است. نیروی انسانی در واقع ستون فقرات یک سازمان را تشکیل می‌دهد و شیوه نگرش کارکنان به حرفه خود نقش بسزایی در دستیابی به اهداف یک سازمان دارد. رضایت کارکنان نسبت به چگونگی رفتار با آنان در محیط کار، فراهم آوردن فرصت‌های لازم برای ارتقا و پیشرفت شغلی، برخورداری از امنیت شغلی و حمایت‌های سازمانی و همچنین منطقی بودن خدمات مورد انتظار، موجب افزایش منزلت شغلی و بالا رفتن میزان بهره وری کارشناسـان جرم‌یابی می‌شود. در مقابل حاکم شدن سلسله مراتب خشک و انعطاف ناپذیر اداری بر روابط سازمانی و رویکرد ابزاری به کارشناسان موجب کاهش انگیزه کاری در آنان و طفره رفتن از انجام وظایف قانونی می شود.(ترجمه سهروردی Wetten & Cameron: 1995, 348)

نظامهای پیشرفته جرم‌یابی با بهره‌گیری از نظریه های موجود در حوزه رفتار، معیارها و ضوابط علمی را برای استخدام کارشناسان جرم‌یابی به کار می‌گیرند. در مرحله بعد مدیران واحدهای ‌جرم‌یابی درصدد ایجاد فضای شغلی پویا و سازنده بر می‌آیند تا کارکنان بتوانند از همه ظرفیت‌های خود استفاده کنند. ویژگی‌های مدیر، تأثیر مهمی بر چگونگی رفتار کارکنان دارد. مدیر انعطاف ناپذیر و عصبی موجب تقویت این روحیه در کارکنان خود می‌شود، در عوض مدیر پویا و نوآور فضای مناسبی را برای رشد خلاقیت و نوآوری کارشناسان فراهم می‌کند. بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد ویژگی‌های مدیران گاهی تا سالها پس از دوران مدیریت در فرهنگ سازمانی یک نهاد باقی می‌ماند.( ترجمه نیازپور Blanchard & Herrey: 2006, 532)

نکته مهم دیگر در مدیریت منابع انسانی تجربه اندوزی از خطاها و تصمیم‌های ناسنجیده است. در هنگام وقوع خطاهایی که واحدهای ‌جرم‌یابی‌ را دچار دردسر می‌سازد، مدیران این واحدها با چندین انتخاب روبرو هستند: روی خطاها سرپوش بگذارند و وقوع آن را انکار کنند، یا اقدام کارکنان خود را تحت هر شرایطی توجیه کنند، و یا اقدام به تنبیه یا اخراج فرد خاطی کنند و یا اینکه شرایط به وجود آمده را بپذیرند و از آن به عنوان فرصتی برای توسعه و پیشرفت سازمان استفاده کنند. ترویج روحیه انتقادپذیری و پذیرش پیامدهای نظریه ها و گزارش‌های تهیه شده موجب می‌شود کارکنان به جای توجیه خطاها درصدد شناسایی نارساییها و ایجاد تغییر و تحول برآیند(باقری و باقری:۱۳۹۲، ۱۱۶).

۲-۳-۲-۲-تضمین رعایت اصول اخلاقی

یکی دیگر از وظایف اصلی مدیران واحدهای ‌جرم‌یابی تلاش برای به حداقل رسانیدن موارد نقض اصول اخلاقی از طریق نظارت مؤثر و ارائه آموزش‌های لازم است. تحلیل‌های ‌جرم‌یابی سهم ویژه‌ای در فرایند دادرسی کیفری و تعیین سرنوشت اصحاب دعوی دارد و ‌بنابرین‏ جرم یابان باید در هنگام اظهارنظر کارشناسی و تهیه گزارش، صحت و اعتبار تحلیل‌های انجام شده را تضمین کنند. انتظار افسران پلیس، ‌دادستان‌ها، قضات و مردم از واحدهای ‌جرم‌یابی این است که این واحدها بتوانند ادله کافی برای ارتکاب هر یک از رفتار مجرمانه را به دست آورند. با وجود این، کارشناسان ‌جرم‌یابی پس از مدت کوتاه در می‌یابند که برخلاف بسیاری از فیلم‌ها و داستان‌های جنایی که در آن کارآگان با بهره گرفتن از روش های غیرمتعارف معمای جنایت را کشف می‌کنند، در عمل چنین اتفاقی کمتر می‌افتد، در حالی که فشارهای بیرونی از سوی مردم و سهام‌داران عدالت کیفری ادامه یافته و آن ها همچنان توقع معجزه دارند. در این شرایط تحلیل‌های ‌جرم‌یابی ممکن است در معرض کنشهای غیراخلاقی قرار گیرد.( ترجمه محمدی نیا Branett, 2010, 410)

۲-۴-روش های کشف جرم

روش های کشف جرم را می توان به دو بازه زمانی روش های قدیمی و روش‌های نوین تقسیم بندی نمود. در این قسمت ابتدا روش های قدیمی کشف جرم را مختصرا بررسی نموده سپس روش های نوین را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

۲-۴-۱-روش های قدیمی در کشف جرم

روش های قدیمی کشف جرم عبارتنداز:

۲-۴-۱-۱- شناسایی مجرمان به واسطه قطع بودن برخی اعضای بدنشان

قطع برخی از اعضای بدن، متناسب با جرم ارتکابی، که از قدیم به عنوان مجازات اعمال می شد، بعدها وسیله مؤثری برای پی بردن به هویت و سوابق سوء این قبیل اشخاص بود برای نمونه، قطع بودن دست نشانه ای از سابقه ارتکاب سرقت، قطع بودن زبان نشانه سابقه ارتکاب جرم تهمت و افترا، قطع بودن انگشتان دلیل سابقه ارتکاب خالکوبی غیر مجاز بوده است(نجابتی:۱۳۹۴، ۲۶).

۲-۴-۱-۲-داغ کردن مجرمان با فلزات

یکی از قدیمی‌ترین روش‌های مجازات و در عین حال تشخیص هویت بزهکاران حرفه‌ای، ایجاد علامت زایل نشدنی با فلز گداخته روی بدن (پیشانی، گونه و کتف) آن ها بوده است برای نمونه، امپراتوران روم باستان برای مشخص کردن افراد جنایتکار و اسیران و بردگان از سایر اقشار جامعه، پیشانی آنان را داغ می‌کردند و بدین منظور، روی پیشانی جنایتکاران حرف( Mحرف اول کلمه انگلیسیmurderer ) و روی پیشانی اسیران و بردگان حرف(S حرف اول کلمه انگلیسی slave ) را داغ می‌گذاشتند. همچنین، طبق قوانین سال های ۱۸۰۲ و ۱۸۰۶ فرانسه، روی شانه راست محکومان به زندان موقت با اعمال شاقه علامت T و محکومان به زندان دائم با اعمال شاقه علامت TP و مرتکبان جرایم جعل و تزویر علامت TPF با فلز گداخته علامت گذاری می شد که با توجه به رواج نداشتن جراحی پلاستیک در آن زمان و نبود امکان محو آثار داغ ها روی بدن، این روش در عصر خود وسیله مطمئنی برای شناسایی مجرمان سابقه دار بود، ولی بعدها در سال ۱۸۳۲ ، فرانسه با تصویب قوانین جدیدی این روش را کنار گذاشت و به تدریج کشور های دیگری هم که از این روش استفاده می‌کردند، مانند هلند، روسیه و چین آن را کنار گذاشتند(نجابتی:۱۳۹۴، ۲۷).

۲-۴-۱-۳-دِفیله