جدول شماره۲-۱ جمع ­بندی مطالعات انجام شده در رابطه با سبک­های یادگیری

محقق

سال

عنوان

نتایج

رحمانی شمس

۱۳۷۸

«مقایسه تیپ­های شخصیتی و سبک­های یادگیری در دانشجویان زن و مرد چهار رشته پزشکی، فنی- مهندسی، هنر و علوم انسانی»

نتایج این تحقیق نشان می­دهد که افراد با سبک های واگرا و انطبا ق یابنده تمایل به برونگرایی دارند و دانشجویانی که سبک های همگرا و جذب کننده را به کار می­برند به درون­گرایی گرایش دارند. همچنین دانشجویان مردی که بیشتر سبک­های انطباق یابنده و همگرا داشتند، روان­پریش­خو بودند.

محمدزاده

۱۳۸۴

«مقایسه دانشجویان دارای سبک­های یادگیری مختلف از لحاظ ویژگی های شخصیتی، انگیزه پیشرفت و عملکرد تحصیلی»

نتیجه گرفت بین سبک­های یادگیری دانشجویان و ویژگی شخصیتی آ­ن­ها تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بین سبک­های یادگیری و ویژگی­های شخصیتی دانشجویان با عملکرد تحصیلی آ­ن­ها تفاوت معناداری مشاهده شد.

ایزدی و محمد زاده ادملایی

۱۳۸۶

«بررسی رابطه سبک­های یادگیری، ویژگی­های شخصیتی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان سال اول دبیرستان های بندپی شرقی شهرستان بابل»

‌به این نتایج دست یافتند که، بین سبک­های یادگیری و ویژگی­های شخصیتی دانش ­آموزان با عملکرد رابطه­ای معنی­دار وجود دارد.

‌رزم‌ جویی

۱۳۸۸

«رابطه تیپ­های شخصیت یونگ و ابعاد آن با پیشرفت تحصیلی در گروهی از دانشجویان دانشگاه شیراز»

نتایج پژوهش حاکی از آن بود که تیپ­های قضاوت­گر و حسی (به نسبت دیگر تیپ ها) پیشرفت تحصیلی بهتری داشتند.

کرونول و مانفردو

۱۹۹۴

«بررسی رابطه سبک یادگیری و عملکرد تحصیلی»

با بهره گرفتن از آزمون های تعقیبی مشخص شد که افراد با سبک یادگیری تفکر انتزاعی از بالاترین نمره­ها در پیشرفت تحصیلی برخوردارند

بوساتو، پرینز، الشوت و هاماکر

۱۹۹۸

«رابطه ویژگی های شخصیتی و انگیزه پیشرفت با سبک­های یادگیری دانشجویان»

به نتایج زیر رسیدند: ویژگی شخصیتی برونگرایی با سبک­های یادگیری معنی­مداری، بازآفرینی­مداری و کاربردمداری، رابطه مثبت دارد. هم­چنین، ویژگی شخصیتی توافق با سبک­های یادگیری معنی­مداری، رابطه مثبت و با سبک­یادگیری بدون جهت، رابطه منفی داشت.

دمیرباس و دمیرکان

۲۰۰۳

«بررسی ارتباط پیشرفت تحصیلی وطراحی در کارگاه های طراحی معماری بر اساس سبک­های چهارگانه یادگیری کلب»

‌به این نتیجه رسیده ­اند که یادگیرنده­های جذب­کننده بیشترین پیشرفت و یادگیرنده­های انطباق­یابنده کمترین پیشرفت را در طول چهار مرحله طراحی در طول یک ترم داشته اند.

آلفرد

۲۰۰۳

«مقایسه سبک­های ارتباطی، سبک یادگیری وابسته به شخصیت در جامعه کلاس دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه های مجازی»

نتایج : بین سبک یادگیری احساسی- لمسی با سبک ارتباطی دوستانه و بین سبک یادگیری تفکر حسی با سبک­های ارتباطی نقشپذیری، بشاش بودن و تسلط تفاوت تفاوت معنی­داری وجود داشت.

دمیرباس و دمیرکان

۲۰۰۷

«ارتباط عملکرد دانشجویان و سبک­های یادگیری»

یافته ­های آن ها حاکی از آن است که دانشجویان طراحی بیشترجذب کننده و همگرا هستند و دانشجویان همگرا علاقه بیشتری نسبت به واگراها به طراحی دارند و اینکه باید دانشجویان واگرا را برای ارائه ایده­هایشان تشویق کرد تا آن ها بتوانند با ارائه ایده­های جدیدشان موجب جنب و جوش بیشتر در کارگاه های طراحی شوند و همچنین بتوان آن ها را در رسیدن به راه ­حل­های ایده­های مطرح شده کمک کرد.

۲-۴٫ نتیجه ­گیری

درمورد مسئله مورد توجه این پژوهش متأسفانه پژوهشی که به شکل مستقیم به موضوع سبک­های یادگیری و رابطه آن با دین­باوری در دانشجویان پرداخته باشد در پیشینه پژوهش منابع سندی در دست نیست، در بیشتر پژوهش­های انجام شده از اهمیت سبک یادگیری در شناخت ویژگی­های متفاوت افراد به عنوان یک فاکتور پیش‌بینی کننده برای مشخص نمودن بسیاری از ویژگی­ها ی آدمی ذکر گردیده است و اهمیت توجه به آن­ها در دانشجویان به ابعاد مختلف مورد توجه بوده است و اما آنچه در این بین خصوصاً در ایران کمتر مورد توجه بوده توجه به سبک­های یادگیری به عنوان فاکتور ارزیابی کننده برای مشخص کردن گرایش به دین­باوری افراد ‌می‌باشد.

بر این اساس پژوهش حاضر می‌تواند رابطه­ای معنی­دار بین سبک­های یادگیری و گرایش به دین­باوری در بین دانشجویان جامعه آماری بیابد موضوعی که در هیچ یک از پژوهش­های گذشته مورد توجه قرار نگرفته است.

آنچه مشخص است این است که ما ابتدا باید سبک­های یادگیری دانشجویان شناخت کاملی به دست آورده یعنی تیپ­های شخصیتی آنان را شناسایی کرده و ‌بر اساس آن انتظار داشته باشیم که چه گرایشی نسبت به دین دارند. به عنوان مثال از فردی با تیپ شخصیتی درونگرا نباید انتظار داشت که نگرش و گرایش خود را نسبت به دین و مسائل آن به صورت آشکار نشان دهد، این چنین فردی احساسات درونی خود را کمتر به بیرون منعکس می­ کند و ما نباید انتظاری به غیر از این داشته باشیم.

فصل سوم:

روش­شناسی پژوهش

۳-۱٫ مقدمه:

این فصل مواردی از جمله روش و ابزارهای جمع‌ آوری داده ­ها و جامعه آماری مناسب، تعیین، شناسایی و تعریف آن، نمونه ­های آماری و تعیین آن­ها از طریق روش نمونه گیری مناسب اختصاص دارد. در ادامه به روش تجزیه و تحلیل داده ­ها اشاره می­ شود.

۳-۲٫ روش پژوهش:

روش هر پژوهش تابع هدف و موضوع آن است و به عبارت دیگر هدف پژوهش مشخص می­ کند که پژوهشگر چه شیوه­ای را انتخاب نماید تا او را هرچه دقیق­تر و سریع­تر در دستیابی به پاسخ­های احتمالی کمک نماید. این پژوهش از لحاظ هدف جزء پژوهش­های کاربردی و از لحاظ جمع ­آوری داده ­ها در زمره پژوهش­های توصیفی است. طرح آن از نوع همبستگی (رگرسیون) ‌می‌باشد زیرا در این نوع تحقیقات متغییرها دستکاری نمی­شوند و همان گونه که هستند در شرایط طبیعی از طریق داده ­های پرسشنامه مورد بررسی قرار می­ گیرند.

چون می­خواهیم تغییرات متغیر ملاک(دین باوری) را ‌بر اساس متغیر پیش بین(سبک یادگیری یونگ) بررسی کنیم از طرح همبستگی استفاده می­کنیم.

این روش برای مطالعه میزان تغییرات یک یا چند عامل در اثر تغییرات یک یا چند عامل دیگر است. مزیت عمده آن این است که به محقق اجازه می­دهد متغییرهای متعددی را اندازه ­گیری کند و همزمان همبستگی بین آن ها را محاسبه کند(دلاور،۱۳۹۲).

۳-۳ جامعه آماری:

جامعه آماری در این پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دانشکده تحصیلات تکمیلی دانشگاه آزاد کرمانشاه در سال تحصیلی ۹۴-۹۳ مشغول به تحصیل هستند که حدود۱۰۰۰۰ نفر می­باشند.

۳-۴ نمونه و روش نمونه گیری: